golenarjes

    با نام رضا به سینه ها گل بزنید           با اشک به بارگاه او پل بزنید

     فرمود که هر زمان گرفتار شدید           دست توسل به دامن ما زنید

    هنگامی که در مشهد الرضا هستی آن لحظه ای که زمان وداع از آن صحن و سرای بهشتی می رسد دلت در تاب وتب است . از همان لحظه انتظارت برای آمدنی دوباره شروع می شود . دلت چون موج های دریا متلاطم می شود که چه مقدار باید صبر کنی تا دوباره توفیق زیارت نصیبت شود . یک سال بلکه  کمتر یا بیشتر درنگ می کنی و انتظار به سر می آید ، اما هیچ وقت به اندازه انتظاری که کشیدی توفیق درنگ در حرم را نمی یابی .

     یا غریب الغربا ، یا شاه خراسان ما دست توسل به دامن تو می زنیم و خواسته ما جز زیارت روی تو و لقای تو نیست .

     یا امام رضا دلمان را در ایوان طلایت و در صحن و سرای چون بهشت تو جا گذاشته ایم تا بهشت ابدی روزی مان  شود .

    یا ضامن آهو گوش هایمان عجیب عطش شنیدن صدای نقاره حرمت را دارند . آیا خواهد رسید آن روز که با نوای ملکوتیتان بفرمایید : ای بندگان خدا ، شما به مقام رضا رسیده اید و خدا و ائمه از شما راضی هستند .

   یا انیس النفوس جانمان سخت تشنه آب سقا خانه است .کاش توفیق این را داشته باشیم که جانمان را با آب توبه و انابه سیراب نماییم .

   یا امام رضا دلمان آرزوی این را دارد که چون کبوتران حرمت در صحن و سرایت پرواز کنیم . کاش آن روز برسد که به اوج بندگی خدا و تقرب به او به  پرواز در آییم .

یا امام رضا دلمان می خواهد جای خادمان حرمت باشیم که نمی دانیم جزء شیعیان واقعی ات هستیم  یا نه ؟

    حرف آخر این که یا امام رضا دلمان تنگ تو و بهشت توست . کاش لایق باشیم کاش شیعه واقعی شما باشیم تا شفاعتتان نصیب ما شود که تا ابد در بهشت در کتارتان باشیم و دیگر دلتنگتان نشویم .

یا امام رضا

ما را به گوشه حرم خود مقیم کن             مهمان مهربانی است کریم کن

دربانی حریم تو در آرزوی ماست                ما را عصا به دست بخواه و کلیم کن